ΔΝΤ

Φορέας των Ηνωμένων Εθνών που ιδρύθηκε το 1947 στα πλαίσια της συμφωνίας Bretton - Woods* με σκοπό τον συντονισμό της νομισματικής και συναλλακτικής πολιτικής των κρατών μελών ( πάνω από 160 ), κυρίως προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου και της νομισματικής σταθερότητας. Προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες αλλά και διατυπώνει αυστηρές οδηγίες - επιταγές προς τα αναπτυσσόμενα κράτη - μέλη.

* Συμφωνία Bretton - Woods : ονομάζεται η συμφωνία που υπογράφθηκε ως αποτέλεσμα της διεθνούς οικονομικής συνδιάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών που έλαβε χώρα στο Μπρέτον Γούντς στις ΗΠΑ το 1944. Με τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης αυτής ιδρύθηκε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κι η Παγκόσμια Τράπεζα Ανασυγκρότησης κι Αναπτυξης. Εκεί τέθηκαν οι βάσεις του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών που ίσχυσε μέχρι το 1979. Βάση αυτού του μηχανισμού ήταν το δολάριο. Όλα τ' άλλα νομίσματα που μετείχαν καθόριζαν μια ισοτιμία σε σχέση με το δολάριο από την οποία μπορούσαν ν' αποκλίνουν μέχρι 1% πάνω ή κάτω.

Το σύστημα κλονίστηκε όταν το δολάριο έπαψε να είναι νόμισμα χαμηλού πληθωρισμού, ως αποτέλεσμα των κρίσεων της δεκαετίας του 1970. Το 1979 οι χώρες της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ένωσης ίδρυσαν το Ευρωπαίκό Νομισματικό Σύστημα ( European Monetary System : EMS ) για ν' αντικαταστήσουν τον μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών που ίσχυε μέχρι τότε, και ν' αφαιρέσουν την πρωτοκαθεδρία του δολαρίου.

Πηγές στοιχείων : Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ( International Monetary Fund : IMF ) Οικονομικό λεξικό, Δ. Σταφυλίδης 2003, Wikipedia.

Robert Owen

Robert Owen (1771 - 1858 )

Πηγές στοιχείων : Mario Morini, Άτλαντας της ιστορίας της πολεοδομίας, Ulrico Hoepli Milano 1979, Robert Owen/Wikipedia.

Joseph Alois Schumpeter

Joseph Alois Schumpeter ( 1883 - 1950 )

Αυστριακός οικονομολόγος, καθηγητής στα πανεπιστήμια του Τσερνόβτσυ ( 1909 ) και του Γκράτς ( 1911 ). Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο έγινε για λίγο υπουργός οικονομικών της Αυστριακής Δημοκρατίας ( 1919 ). Από το 1925 ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βόννης και το 1932 μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου δίδαξε ως το θάνατό του στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Στον Σουμπέτερ οφείλεται μια από τις πιο ευφυείς και ισορροπημένες αναλύσεις των μελλοντικών εξελίξεων του καπιταλισμού. Κατά τον Σουμπέτερ, το καπιταλιστικό σύστημα, με την ίδια του τη μεγαλειώδη επιτυχία, ήταν καταδικασμένο να εξαφανιστεί για να παραχωρήσει τη θέση του σε μια οικονομική οργάνωση σοσιαλιστικού τύπου. Αυτό δεν θα γινόταν εξ αιτίας των εσωτερικών αντιφάσεων του συστήματος, όπως είχε υποστηρίξει ο Μαρξ, αλλά από την εξαφάνιση του επιχειρηματία, του προσώπου δηλαδή που ενσάρκωνε το πνεύμα της ελεύθερης πρωτοβουλίας.

Πραγματικά, στα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα, ο επιχειρηματίας αντικαθίσταται βαθμιαία από ομάδες διευθυντών και τεχνικών, τους οποίους βαρύνει η ευθύνη του συνδυασμού των συντελεστών της παραγωγής και της εισαγωγής νεωτερισμών. Με τον τρόπο αυτό, το καπιταλιστικό σύστημα θα πλησιάζει όλο και περισσότερο σε μια μορφή οργάνωσης που θάναι πολύ όμοια με τη μορφή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, στα οποία η οικονομική ζωή διευθύνεται και σχεδιάζεται από ειδικούς, που δεν κινούνται από την επιδίωξη του κέρδους.

Ο Σουμπέτερ όμως δεν ήταν και δεν ήθελε να θεωρείται σοσιαλιστής, γιατί φοβόταν την επιβολή του σοσιαλισμού πριν εξαντληθεί ο ιστορικός κύκλος του καπιταλισμού κι έβλεπε συγχρόνως τους κινδύνους μιας τάσης προς τη δημαγωγική κι αυταρχική μορφή μεταξύ των σοσιαλιστικών καθεστώτων.

Μεταξύ των κυριοτέρων έργων του Σουμπέτερ, είναι η Θεωρία της οικονομικής ανάπτυξης ( 1912 ), Οι οικονομικοί κύκλοι ( 1939 ) κι η Ιστορία της οικονομικής ανάλυσης που δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του, το 1954.

Πηγές στοιχείων : Εγκυκλοπαίδεια Δομή, Τ.14, 1972, Facebook.